komandytowoakcyjna

**Komandytowo-akcyjna spółka handlowa**

Komandytowo-akcyjna spółka handlowa, zwana również **spółką komandytowo-akcyjną** lub **spółką komandytowo-akcyjną (sp. k.a.)**, jest formą prawną przedsiębiorstwa, która łączy elementy dwóch różnych typów spółek: komandytowej i akcyjnej. Jej podstawą jest umowa zawarta między wspólnikami, w której jeden lub więcej wspólników (komandytariusze) ponosi odpowiedzialność ograniczoną do wkładu majątkowego, podczas gdy inni (komandytowi) mogą być odpowiedzialni nieograniczenie za zobowiązania spółki.

Spółka komandytowo-akcyjna jest organizowana na zasadach określonych w polskim prawie cywilnym oraz ustawie o spółkach handlowych. Jej cechą charakterystyczną jest podział na dwa rodzaje wspólników: komandytariuszy i komandytów. Komandytariusze są odpowiedzialni tylko do wysokości wkładu, natomiast komandytowie mogą być za zobowiązania spółki odpowiedzialni w pełni. W praktyce, komandytowi zazwyczaj nie uczestniczą w zarządzaniu, co ogranicza ich ryzyko, podczas gdy komandytariusze pełnią funkcję zarządzającą.

Spółka komandytowo-akcyjna może być prowadzona na zasadach podobnych do spółki akcyjnej, np. poprzez emisję akcji, jednak jej struktura jest bardziej elastyczna i dopasowana do potrzeb małych i średnich przedsiębiorstw. Wspólnicy mogą być zarówno osobami fizycznymi, jak i prawnymi. Wartość wkładów komandytariuszy musi być określona w umowie spółki, co stanowi podstawę ich odpowiedzialności. Spółka komandytowo-akcyjna nie jest obligatoryjnie notowana na giełdzie, co czyni ją atrakcyjną dla przedsiębiorców poszukujących bardziej elastycznych rozwiązań niż spółka akcyjna.

Prawo polskie nie nakłada na spółkę komandytowo-akcyjną obowiązku publikowania sprawozdań finansowych w takim stopniu, jak to ma miejsce w przypadku spółek akcyjnych, co może ułatwiać jej funkcjonowanie w mniejszych skali. Jednakże, podobnie jak inne spółki handlowe, podlega ona obowiązkowi rejestracji w sądzie rejestrowego oraz prowadzenia ksiąg rachunkowych. Spółka komandytowo-akcyjna może być również podmiotem prawa publicznego, np. w przypadku udziału w sektorze publicznym.