nieograniczenie

Nieograniczenie to polskie określenie oznaczające stan lub cechę bycia bez ograniczeń, bez granic lub bez końca. Używane zarówno w sensie dosłownym, jak i przenośnym, opisuje to, co nie posiada określonych ograniczeń, oraz ideę nieograniczonego potencjału, możliwości czy wolności. W języku potocznym pojawia się w zwrotach takich jak nieograniczone możliwości, nieograniczona wolność.

Etymologia tego wyrazu sięga od przedrostka nie- oznaczającego zaprzeczenie oraz rzeczownika ograniczenie, wywodzącego się od czasownika ograniczyć. Dzięki temu słowo opisuje negację ograniczeń i pojawia się w wielu kontekstach kulturowych, naukowych i społecznych.

W matematyce pojęcie nieograniczenia odnosi się do braku ograniczeń. Obiekt jest nieograniczony, jeśli nie ma górnej lub dolnej granicy, która by go ograniczała. Przykładowo ciąg a_n = n jest nieograniczony w górę. Mówi się również o nieograniczoności funkcji na pewnym zbiorze, gdy wartości funkcji nie podlegają żadnemu ograniczeniu. W praktyce rozróżnia się nieograniczoność w sensie górnym i dolnym, a pojęcie to bywa kluczowe w analizie, optymalizacji i teorii granic.

Powiązane pojęcia to nieskończoność, granica oraz ograniczenie; w różnych kontekstach mogą mieć nieco odmienny charakter, ale wspólną cechą jest brak z góry określonych granic.