kolorimetre

Kolorometr to instrument analityczny służący do pomiaru koloru substancji oraz do wyznaczania ich stężeń na podstawie pomiaru natężenia światła przechodzącego przez próbkę lub odbitego od niej. W kolorometrii często stosuje się wybraną długość fali lub wąski zakres spektrum, dzięki czemu można ocenić obecność i ilość określonych barwników.

Zasada działania opiera się na prawie Beer-Lamberta. Absorbancja A dla wybranej długości fali jest w przybliżeniu proporcjonalna do stężenia c roztworu (A = εlc). Kolorometr używa źródła światła, elementu optycznego do filtrowania lub monochromatora oraz detektora, który przetwarza natężenie światła na sygnał elektryczny. Przez kalibrację z wykorzystaniem standardów można przetworzyć odczyt absorbancji na stężenie.

Typy kolorometrów obejmują klasyczne urządzenia z filtrami optycznymi (filtr kolorometryczny) oraz nowoczesne kolorometry z detektorem fotometrycznym, często kompaktowe i przenośne. W praktyce kolorometria różni się od spektrofotometrii tym, że kolorometry operują zwykle na jednym lub kilku wybranych pasmach, natomiast spektrofotometry mierzą pełne spektrum i mogą dostarczać bardziej szczegółowych danych o widmie absorbancji.

Zastosowania kolorometrów obejmują analizę chemiczną i biochemiczną, jako narzędzie w laboratoriach diagnostycznych, w przemyśle spożywczym (tj. kontrola jakości barwy i stężenia składników), ochronie środowiska (monitorowanie jakości wody) oraz w testach edukacyjnych i przemysłowych.

Kalibracja, konserwacja i użycie standardów są kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników, a kontakt z pewnymi substancjami może wpływać na wyniki poprzez interferencje optyczne. Kolorometry pozostają popularne ze względu na prostotę, niskie koszty i szybkie wyniki.