gebruikerservaringmodellen

Gebruikerservaringmodellen zijn raamwerken die helpen bij het begrijpen, analyseren en ontwerpen van de gebruikerservaring (UX) van producten en diensten. Ze verdelen UX in dimensies of fasen en bieden handvatten voor evaluatie, ontwerpbeslissingen en communicatie met stakeholders.

Veelvoorkomende typen zijn dimensie-gebaseerde modellen zoals Morville's UX-honingraat (Useful, Usable, Desirable, Findable, Accessible, Credible, Valuable) en Nielsen's heuristics; procesgerichte modellen zoals User-Centered Design en Design Thinking; en taakanalyse- en reismodellen zoals klantreizen en user flows die interactiepatronen in kaart brengen.

Daarnaast bestaan meet- en evaluatiemodellen die bruikbaarheid en ervaring kwantificeren, zoals de System Usability Scale (SUS) en de User Experience Questionnaire (UEQ). Het Kano-model helpt bij het prioriteren van functies op basis van verwachte waarde voor de gebruiker.

In de praktijk worden modellen gekozen op basis van doel en stadium van een project; ze worden vaak gecombineerd in iteratieve processen en dienen als communicatiemiddelen tussen ontwerpers, ontwikkelaars en stakeholders. Door het gebruik van deze modellen kunnen teams beter begrijpen wat gebruikers nodig hebben, waar verbeteringen zinvol zijn en hoe verschillende ontwerpkeuzes de ervaring beïnvloeden.