elektrokaplama

Elektrokaplama, iletken bir yüzeye ince bir metal tabakası oluşturmak için çözelti içindeki metal iyonlarının elektrik akımıyla indirgenmesi işlemidir. Kaplama yapılacak parça katot olarak davranır; kaplama metali ise anot veya çözelti içindeki çözünebilir anot tarafından sağlanır. Sonuç olarak kalınlığı kontrollü ve pürürüzsüz bir tabaka oluşur.

Temel aşamalar temizleme, yüzey hazırlama, kaplama banyosuna daldırma ve akım uygulanmasıyla katot üzerinde metalin çöktürülmesidir. DC ya da pulslu akım kullanılabilir. İşlemin ardından yıkama, kurutma ve bazı durumlarda post-tedavi uygulanır.

Sık kullanılan kaplama metalleri arasında bakır, nikel, krom, çinko, gümüş ve altın bulunur. Banyolar çeşitli asitli veya nötr çözeltiler içerir; bazı süreçlerde hidroksikromat veya siyanür içeren çözeltiler kullanılır. Çevresel ve sağlık etkileri nedeniyle modern süreçlerde daha güvenli alternatifler geliştirilmektedir.

Kullanım alanları korozyon direnci, aşınma direnci ve dekoratif amacıyla uygundur. Otomotiv, elektronik konektörler, bağlantı parçaları, kuyumculuk ve dayanıklılık gerektiren parçalar başlıca uygulamalardır.

Avantajlar arasında kalınlık kontrolünün hassas olması ve şekil bağımsız kaplama sağlanması bulunur; dezavantajlar çevreye ve sağlığa etkiler, atık yönetimi ve enerji maliyetidir.

Geliştirme süreci 19. yüzyılda başlayan elektrokaplama, 20. yüzyılda sanayide geniş şekilde uygulanmıştır.