ekstraktów

Ekstrakt to skoncentrowana substancja uzyskana przez wyodrębnienie z materiału źródłowego – najczęściej z roślin – określonych związków chemicznych, aromatów, smaków lub aktywnych składników. Celem ekstrakcji jest oddzielenie pożądanych składników od reszty materiału i skoncentrowanie ich w łatwej do przechowania formie. W zależności od użytej metody i rozpuszczalnika powstają różne typy ekstraktów.

Najważniejsze typy ekstraktów to ekstrakty roślinne (z liści, korzeni, kwiatów), olejki eteryczne o charakterystycznym zapachu, ekstrakty alkoholowe zwane tincturami oraz ekstrakty wodno-alkoholowe. Ekstrakty olejowe zwykle zawierają substancje lotne i są rozpuszczalne w tłuszczach, podczas gdy ekstrakty alkoholowe i hydroalcoholowe mieszczą składniki bardziej różnorodne chemicznie. Ekstrakty wytwarzane sposobem CO2 superkrytycznego to inna technika, która umożliwia wydobycie składników bez pozostawiania rozpuszczalników.

Metody ekstrakcji obejmują macerację w rozpuszczalnikach (etanol, wodny roztwór alkoholu), destylację parową w celu uzyskania olejków eterycznych, tłoczenie olejów, a także ekstrakcję CO2, która umożliwia wybiórcze wydobycie składników. Często prowadzona jest standaryzacja ekstraktów, czyli określanie i utrzymywanie stałej zawartości określonych aktywnych związków, co wyraża się w masowych procentach, g na 100 g lub innych jednostkach.

Ekstrakty mają szerokie zastosowanie: w przemyśle spożywczym jako aromaty i konserwanty, w perfumerii i kosmetyce jako składniki zapachowe, w farmacji jako źródło aktywnych składników i formy leków. Ze względu na różnorodność surowców i metod, ich jakość, czystość i pochodzenie podlegają regulacjom prawnym dotyczącym etykietowania, dopuszczalnych rozwiązań i bezpieczeństwa użytkowania. Niektóre ekstrakty mogą zawierać alergeny lub składniki mogące powodować podrażnienia, dlatego stosuje się odpowiednie oznakowanie i środki ostrożności.