ekspozimit

Ekspozimi është gjendja ose procesi i ekspozimit ndaj një ndikues të jashtëm. Ky term përfshin ndërveprimin me stimul, si drita, zhurma, substanca kimike ose rrezatimi, dhe vlerësimet e tij bazohen në intensitetin, kohën dhe rrugën e hyrjes së ndikuesit në një sistem.

Në fotografi dhe kinematografi, ekspozimi i imazhit i referohet sasisë së dritës që hyn në sensorin ose film gjatë një kohe të caktuar. Faktoret kryesorë përfshijnë kohën e ekspozimit, ndriçimin (mjedisin), aperturën dhe ISO-në. Një ekspozim i tepruar prodhon një imazh të ndriçuar shumë (overexposed), ndërsa një ekspozim i ulët rezulton në një imazh të errët (underexposed).

Në kontekstin e rrezatimit dhe sigurisë shëndetësore, ekspozimi nënkupton marrjen e rrezatimit ionizues nga një person ose objekt. Dosi ekspozuese matet në njësi si Gray ose sievert dhe menaxhohet me udhëzime të sigurisë për të kufizuar rrezikun. Rreziqet varen nga sasia dhe koha e ekspozimit, si dhe nga rruga e hyrjes në trup.

Ekspozimi ambiental dhe ocupacional përfshin ekspozimin ndaj substancave toksike, pluhnit, zhurmës ose rrezatimit ultraviolet. Përllogaritja dhe monitorimi i ekspozimit përfshijnë vlerësimin e kohës, intensitetit dhe mënyrës së hyrjes (për frymëmarrje, kontakte të lekës, ose ingjestion).

Në përgjithësi, menaxhimi i ekspozimit synon të kufizojë rrezikun për shëndet dhe të mbajë nivelet nën udhëzimet e sigurisë dhe standardet mbrojtëse.