dyskach

Dysk jest rzeczownikiem rodzaju męskiego oznaczającym nośnik danych w postaci okrągłego krążka. W polskim języku „dyskach” jest formą miejscownika liczby mnogiej, używaną po przyimkach takich jak „o” i „w” (np. o dyskach, w dyskach).

W informatyce i telekomunikacji terminy związane z dyskami obejmują różne typy nośników. Najczęściej spotykane to dyski twarde (HDD) z magnetycznym zapisem oraz dyski półprzewodnikowe (SSD) bazujące na pamięci flash. Istnieją także hybrydowe dyski SSHD, które łączą cechy obu technologii. Poza tym do dysków zalicza się nośniki optyczne (CD, DVD, Blu-ray) i przenośne pamięci USB, często nazywane potocznie „dyskami USB”.

Podstawowe cechy to pojemność (zwykle od kilku do kilkuset TB), szybkość zapisu i odczytu oraz interfejs łączności, na przykład SATA lub NVMe dla SSD. Dyski HDD mają ruchome części i parametry zależne od mechaniki, natomiast SSD nie posiada części ruchomych, co przekłada się na większą trwałość i krótszy czas dostępu. W praktyce wybór dysku wpływa na szybkość systemu, czas uruchamiania, transfer danych i niezawodność.

Historia i pochodzenie nazwy sięgają korzeni angielskiego słowa disk/disk oraz łacińskiego discus; w polszczyźnie od dawna używa się terminu „dysk” jako nazwy ogólnej dla różnych nośników danych.

Zobacz także: dysk twardy, SSD, płyta CD, pendrive, interfejsy SATA i NVMe.