Home

dissociatieconstante

Een dissociatieconstante is een aanduiding voor de sterkte van de dissociatie van een molecuul in oplossing. Voor een zuur HA dat in water in evenwicht is met H+ en A- geldt: HA ⇌ H+ + A-. De dissociatieconstante Ka is gedefinieerd als Ka = a(H+) a(A-) / a(HA), waarbij a staat voor activiteit.

In oplossingen met lagere concentraties kan Ka vaak worden benaderd door Ka ≈ [H+][A-]/[HA], hoewel de exacte

Bij polyprotic zuren bestaan meerdere dissociatiestappen met Ka1, Ka2, Ka3, enzovoort. De verhouding tussen de geconjugeerde

Temperatuur en oplosmiddel beïnvloeden Ka, zodat pKa kan veranderen met temperatuur. Voor sterke zuren als HCl

Voorbeelden: azijnzuur (CH3COOH) heeft Ka ≈ 1,8×10⁻⁵ bij 25°C, met pKa ≈ 4,76. HCl is een sterk zuur;

waarde
afhankelijk
is
van
temperatuur
en
de
gebruikte
toestand.
Ka
is
bij
gebruik
van
activiteiten
een
dimensieloze
grootheid;
wanneer
men
met
concentraties
werkt,
wordt
Ka
vaak
uitgedrukt
in
eenheden
die
afhangen
van
het
referentiesysteem.
De
pKa-waarde
is
de
decimale
logaritme
van
Ka:
pKa
=
-log10(Ka).
Een
lagere
pKa
duidt
op
een
sterker
zuur.
basen
en
hun
associaties
in
buffers
wordt
vaak
beschreven
met
de
Henderson-Hasselbalch-vergelijking:
pH
=
pKa
+
log([A-]/[HA]).
wordt
Ka
als
zeer
groot
beschouwd
en
is
de
dissociatie
in
water
praktisch
volledig.
in
water
dissocieert
het
vrijwel
volledig.