bouwresten

Bouwresten, ook wel bouwafval of sloopafval genoemd, is het restafval dat ontstaat bij de bouw, renovatie en sloop van gebouwen en infrastructuur. Het bestaat uit diverse materiaalstromen die vaak gescheiden kunnen worden voor recycling of hergebruik.

De belangrijkste fracten zijn beton en metselwerk, hout, metalen, gips, glas, keramiek en kunststof. Ook verontreinigingen zoals asbesthoudende materialen, verflagen of olieresten komen voor, vooral bij oudere gebouwen, en vereisen speciale verwijdering en verwerking.

Voor de milieueffecten is recycling en hergebruik van bouwresten van groot belang. De afvalhiërarchie moedigt aan om eerst te voorkomen, vervolgens te hergebruiken of recyclen, en pas daarna te verwijderen. Hierdoor ontstaat een grote bron van secundaire bouwmaterialen, zoals gebroken beton als aggregaat voor nieuw bouwmateriaal of wegen, gerecycled metaal en bewerkt hout.

Verwerking gebeurt vaak via sortering op de bouwplaats, gevolgd door transport naar recycling- of stortfaciliteiten. Beton kan worden gebroken tot granulaat, dat in nieuw beton of asfalt wordt toegepast. Metaal wordt teruggewonnen voor recycling. Gips kan worden teruggewonnen en hergebruikt in gipsproducten. Kunststoffen en glas hebben eigen recyclingstromen; gevaarlijke fracties vragen speciale behandeling.

Regelgeving en normen voor bouwresten bestaan op Europees en nationaal niveau. Ze richten zich op sortering, opslag, transport en verantwoorde verwijdering, en vereisen vergunningen en milieumanagement bij verwerkingsbedrijven. Bij sloopwerkzaamheden gelden aanvullende procedures voor eventuele asbestbehoudende materialen en arbeidsveiligheid.