Home

anestetyków

Anestetyki, zwane także środkami znieczulającymi, to grupa substancji stosowanych w medycynie w celu wywołania utraty czucia i/lub świadomości podczas zabiegów chirurgicznych i diagnostycznych, a także w leczeniu bólu. W praktyce wyróżnia się znieczulenie ogólne, znieczulenie regionalne i znieczulenie miejscowe. W zależności od zastosowania i mechanizmu działania środki te różnią się profilem bezpieczeństwa i czasem działania.

Znieczulenie miejscowe polega na blokowaniu przewodnictwa nerwowego w okolicy miejsca zabiegu poprzez hamowanie kanałów sodowych błon

Znieczulenie ogólne prowadzi do utraty przytomności i amnezji, umożliwiając przeprowadzenie zabiegu operacyjnego. Do znieczulenia ogólnego najczęściej

Znieczulenie regionalne obejmuje znieczulenie neuraxalne (spinalne i zewnątrzoponowe) oraz blokady nerwów obwodowych. Środki miejscowe podaje się

Bezpieczeństwo znieczulenia zależy od kwalifikacji personelu, oceny pacjenta i prawidłowego doboru dawki. Mogą wystąpić reakcje alergiczne,

nerwowych.
Stosuje
się
je
w
stomatologii,
dermatologii
i
drobnych
operacjach.
Przykłady
to
lidokaina,
mepiwakaina
i
bupiwakaina;
ich
czas
działania
zależy
od
dawki,
miejsca
podania
i
dodatków
adjuwantowych.
używa
się
środków
dożylnych
(propofol,
etomidat,
ketamina)
i/lub
środków
wziewnych
(sewofluran,
izofluran).
W
praktyce
często
łączy
się
je
z
lekami
przeciwbólowymi
i
zwiotczającymi
mięśnie.
Wymaga
monitorowania
funkcji
życiowych
i
zabezpieczenia
drożności
dróg
oddechowych.
w
pobliże
konkretnych
nerwów,
co
daje
utratę
czucia
w
określonym
obszarze
bez
utraty
świadomości.
Stosowane
jest
w
porodzie,
chirurgii
kończyn
i
tułowia.
Przykłady
to
lidokaina
i
bupiwakaina.
zaburzenia
krążenia,
problemy
oddechowe
i,
rzadko,
hipertermia
złośliwa
związana
z
niektórymi
środkami
wziewnymi.
Historia
anestezjologii
sięga
XIX
wieku
i
odkrycia
eteru,
co
zapoczątkowało
rozwój
bezpieczniejszych
technik
i
leków.
Znieczulenie
przeprowadza
zespół
anestezjologiczny.