Home

akkoordprogressie

Akkoordprogressie is een opeenvolging van akkoorden die een muziekstuk harmonisch onderbouwt. Het geeft richting aan de melodie en helpt bij het vestigen van en terugkeren naar een toniek. In veel westerse stijlen berusten progressies op functionele harmonie, waarbij akkoorden vaak een cadensdynamiek volgen: van tonic naar predominant naar dominant en uiteindelijk naar de toniek.

Een typische diatonische progressie laat alleen akkoorden uit de toonsoort zien, zoals I–IV–V of ii–V–I in jazz.

Daarnaast leveren progressies ritmische en textuurverschillen. Cadences zoals de authentieke (V–I) en de plagal cadens (IV–I)

Historisch gezien is akkoordprogressie een basisconcept in westerse muziek, van barok tot hedendaagse pop en jazz;

Veel
populaire
nummers
gebruiken
de
I–vi–IV–V-
of
I–V–vi–IV-structuren,
waardoor
een
herkenbare,
brede
beweging
ontstaat.
In
jazz
en
klassieke
harmonie
worden
soms
progressies
uitgebreid
met
secundaire
dominante
(V/V,
V/ii)
of
modale
uitwisselingen.
geven
afsluiting
of
rust,
terwijl
halve
cadences
op
V
spanning
achterlaten.
Progressies
kunnen
diatonisch
blijven
of
tijdelijk
buitenlandse
akkoorden
(geleende
akkoorden)
of
modulaties
bevatten.
het
vormt
de
kern
van
harmonie,
arrangement
en
improvisatie.