ZuidKaukasus

ZuidKaukasus, ook wel de Zuidelijke Kaukasus genoemd, is een regio op het kruispunt van Europa en Azië. De kernlanden zijn Armenië, Azerbeidzjan en Georgië. Het gebied wordt begrensd door de Grote Kaukasus in het noorden, de Kleine Kaukasus in het zuiden, met de Zwarte Zee in het westen en de Kaspische Zee in het oosten. De regio kent een grote culturele en linguïstische diversiteit en heeft een lange geschiedenis als handelskruispunt.

Historisch gezien huisde hier Colchis en Iberia (het vroegere Georgië), met later invloeden van Persische, Ottomaanse en Russische machten. In de moderne tijd kwam het gebied onder de Russische heerschappij en werd het uiteindelijk onderdeel van de Sovjetunie. Sinds 1991 zijn Armenië, Azerbeidzjan en Georgië onafhankelijke staten. De regio is echter geteisterd door conflicten, zoals de Nagorno-Karabakh-oorlog tussen Armenië en Azerbeidzjan en secessionistische ontwikkelingen in Abchazië en Zuid-Ossetië (Georgia).

Economisch speelt de ZuidKaukasus een belangrijke rol als doorvoerroute voor olie en gas. Azerbeidzjan levert energie, en pipelines zoals Baku-Tbilisi-Ceyhan en Baku-Tbilisi-Erzurum verbinden de regio met Europa en Turkije. De economie is divers, met landbouw, toerisme, transport en logistiek als belangrijke sectoren. Politieke stabiliteit blijft onvolledig en beïnvloedt economische ontwikkelingen en regionale samenwerking.

De hoofdtaalgebieden zijn Armenisch, Georgisch en Azerbeidzjaans, met talrijke minderheidstalen. Religieus zijn Armeniërs meestal Armenisch-Apostolisch, Georgiërs Orthodox, en Azerbeidzjanen overwegend islamitisch (sji en suni). Het culturele erfgoed omvat oude kerken, kloosters en forten, met talrijke UNESCO-sites. Demografische en grensvragen blijven bepalend voor relaties met Rusland, de EU en buurlanden.