Veiligheidsarchitecturen

Veiligheidsarchitecturen is een vakgebied binnen informatiebeveiliging dat zich richt op het ontwerp en de implementatie van beveiligingsmaatregelen in informatiesystemen, netwerken en fysieke omgevingen. Het doel is om vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid van informatie en diensten te waarborgen en tegelijk risico’s te beheersen en de veerkracht te vergroten. Veiligheidsarchitectuur verdeelt beveiliging over meerdere lagen en grenzen, van gebruikersinterface tot data, infrastructuur en leveranciers.

Belangrijke principes zijn defense in depth, least privilege, secure-by-default en fail-safe defaults, evenals segmentatie en duidelijke vertrouwensgrenzen tussen systemen. Een goede veiligheidsarchitectuur houdt rekening met identiteiten en toegangsbeheer, encryptie in rust en transit, monitoring en incidentrespons, en redundantie voor herstel.

Architectuurpatronen en benaderingen omvatten onder andere zero-trust architectuur, microsegmentatie, identiteitsgestuurde beveiliging en cloud-beveiligingsmodellen. Praktische ontwerpkeuzes worden ondersteund door kaders zoals SABSA en TOGAF, en gestandaardiseerd via ISO/IEC 27001/27002, ISO/IEC 27005 en aanverwante normen. In technologielandschappen worden ook raamwerken zoals NIST SP 800-53 en NIST RMF gebruikt voor controles en governance.

Tijdens het ontwerpproces worden dreigingsmodellering en risicoanalyse toegepast om beveiligingsvereisten af te leiden en te verifiëren. Ontwerpkeuzes worden toetst aan operationele haalbaarheid, compliance en kosten.

Veiligheidsarchitecturen vormen een brug tussen bedrijfsdoelstellingen en technische beveiligingsmaatregelen, en vragen om continue evaluatie, governance en bijstelling bij veranderende bedreigingen, regelgeving en technologische ontwikkelingen.