Tyreoidektomia

Tyreoidektomia to zabieg chirurgiczny polegający na częściowym lub całkowitym usunięciu gruczołu tarczowego zlokalizowanego w przedniej części szyi. Wskazania obejmują rak tarczycy, nadczynność tarczycy niewspółpracującą z leczeniem, duże guzy tarczycy wywierające ucisk na przełyk lub drogi oddechowe, oraz inne choroby tarczycy, takie jak Gravesa–Basedowa. W niektórych przypadkach wykonuje się hemityreoidektomię (usunięcie jednego płata) lub tyreoidektomię całkowitą albo near-total (prawie całkowitą).

Rodzaje zabiegu obejmują hemityreoidektomię, tyreoidektomię całkowitą oraz near-total (prawie całkowite) usunięcie tarczycy. Dostęp może być otwarty, małoinwazyjny, endoskopowy lub robotyczny w wybranych ośrodkach.

Przed zabiegiem wykonuje się ocenę funkcji tarczycy i obrazowanie (zwykle ultrasonografię); w razie podejrzenia raka wykonywana bywa biopsja. Celem planowania jest określenie zakresu operacyjnego i ochrony przytarczyc oraz nerwu krtaniowego wstecznego.

Podczas operacji tarczyca jest ostrożnie oddzielana od okolicznych struktur; przytarczyce są zachowywane lub odtwarzane, a nerw krtaniowy wsteczny monitorowany. Po usunięciu tarczycy kontroluje się krwawienie. Hospitalizacja zwykle 1–3 dni. W przypadku całkowitej tyreoidektomii konieczna jest długoterminowa hormonoterapia zastępcza.

Powikłania obejmują krwotok, zakażenie rany, uszkodzenie nerwu krtaniowego wstecznego prowadzące do chrypki, oraz hipokalemię związaną z zaburzeniami przytarczyc. Większość pacjentów wraca do codziennych zajęć po krótkiej rekonwalescencji; wyniki zależą od przyczyny operacji i zakresu usunięcia tarczycy.