Technologicznoekonomiczny

Techn technologicznoekonomiczny is a term used in Polish to describe the intersection of technology and economy in analysis, decision making, and policy design. It denotes approaches that combine technical feasibility with economic viability, aiming to support choices that are practical, financially sound, and sustainable. The concept appears in both academic literature and public or corporate planning to emphasize integrated evaluation of technological options and their economic impact.

Zakres tematyczny obejmuje ocenę technologiczno-ekonomiczną projektów, procesów i innowacji. Obejmuje analizy techniczne, koszty i korzyści oraz ryzyka, a także porównania wariantów pod kątem efektywności i opłacalności. Kluczowe elementy to analizy cyklu życia, koszty CapEx i OpEx, a także wskaźniki finansowe takie jak NPV, IRR i okres zwrotu. Częstą formą jest studium wykonalności technologiczno-ekonomiczne, które łączy ocenę techniczną z ekonomiczną.

Zastosowania obejmują obszary energetyki, przemysłu, transportu, informatyki i usług, gdzie decyzje inwestycyjne zależą od zintegrowanego podejścia. W energetyce analizy techno-ekonomiczne pomagają ocenić opłacalność projektów odnawialnych, efektywność energetyczną i levelized cost of energy (LCOE). W polityce naukowo-technologicznej terminy te bywają używane do planowania programów wsparcia, oceny projektów badawczych i inicjatyw innowacyjnych.

Metody wykorzystywane w podejściu technologiczno-ekonomicznym to modele techno-ekonomiczne, symulacje, analizy kosztów i korzyści (CBA), oceny cyklu życia (LCA), benchmarking oraz studia wykonalności. Wymaga to interdyscyplinarnego podejścia łączącego inżynierię, ekonomię i nauki o zarządzaniu.

Wyzwania obejmują ograniczone dane, niepewność rynkową, szybkie zmiany technologiczne oraz potrzebę standardów i porównywalności wyników.