Strengheid

Strengheid is a Dutch noun that denotes the quality or degree of being strict, severe, or stiff. The term can refer to both physical properties and abstract or normative qualities. It is formed from the adjective streng and the suffix -heid, which turns an adjective into an abstract noun.

In everyday use, strengheid has several common senses. It can describe normative strictness—the severity or rigidity of rules, norms, or authorities. It can also refer to physical rigidity or stiffness—the resistance of an object to bending or deformation. A third sense concerns disciplinary or moral demandingness—the degree of thoroughness or severity applied in upbringing or judgment. In technical contexts, Dutch often uses stijfheid or rigiditeit to describe physical stiffness, while strengheid may appear in broader or qualitative discussions.

Examples of usage include: “De strengheid van de regels maakte naleving noodzakelijk maar ook beperkend,” “De strengheid van het materiaal bepaalt hoe het vervorming weerstaat,” en “De strengheid van zijn opvoeding heeft hem discipline bijgebracht.” These illustrate how the concept can span law, engineering, and personal development.

Etymologisch is strengheid opgebouwd uit streng, het bijvoeglijke naamwoord voor strikt of stijf, en de abstracte-woordvorm -heid. Het woord is verwant aan andere Germanische talen en heeft een breed toepassingsgebied in zowel taalkundige als maatschappelijke contexten. In Nederland blijft strengheid een veelzijdig begrip, waarbij onderscheid tussen de fysieke en de moreel-normatieve betekenis afhankelijk is van de context.