Schiereiland

Een schiereiland is een stuk land dat uitsteekt in water en grotendeels door water omgeven is, maar aan de landzijde verbonden blijft met het vasteland via een relatief smalle landbrug of landverbinding. In kaartbeelden varieert de vorm van een schiereiland sterk; sommige zijn lang en spits, andere robuust en met inhammen langs de kust. Het onderscheidt zich van een eiland doordat het vasteland nog via een smalle verbinding behoudt.

Een schiereiland ontstaat door uiteenlopende geologische en geomorfologische processen. Tektonische bewegingen, rivierafzetting en zee‑erosie spelen een rol, net als sedimentatie in delta’s en kustlijnen. De vorm en grootte veranderen in de tijd door wind, golven en zeespiegelvariaties. Klimaat en menselijk ingrijpen, zoals kustafslag of dijk- en delfstofactiviteiten, kunnen de loop van een schiereiland verder beïnvloeden.

Bekende voorbeelden wereldwijd zijn het Iberisch schiereiland in Zuidwest-Europa (Spanje en Portugal), het Italiaanse schiereiland, het Arabische schiereiland, het Balkanschiereiland en het Sinaïschiereiland. Het Maleisisch schiereiland vormt een ander bekend voorbeeld in Zuidoost-Azië. Schiereilanden herbergen vaak unieke ecosystemen en bieden kust- en havenmogelijkheden die economische en culturele ontwikkeling stimuleren. Door hun oriëntatie langs kusten spelen ze ook een prominente rol in handel, migratie en strategische planning, zowel historisch als in heden.