SMARTbenadering

De SMARTbenadering is een gestructureerde methode voor het formuleren en beoordelen van doelstellingen. Het doel is om duidelijk, meetbaar en haalbaar te maken wat er bereikt moet worden, zodat voortgang kan worden gevolgd en beslissingen kunnen worden onderbouwd.

De term SMART werd in 1981 geïntroduceerd door George T. Doran in een artikel in Management Review. De afkorting staat voor Specifiek, Meetbaar, Haalbaar, Relevant en Tijdgebonden. Specifiek betekent dat het doel concreet en ondubbelzinnig is, met duidelijke wie, wat, waar en waarom. Meetbaar houdt in dat er concrete criteria zijn om voortgang en succes te beoordelen. Haalbaar verwijst naar realistische inzet van middelen en mogelijkheden. Relevant betekent dat het doel bijdraagt aan bredere doelstellingen en prioriteiten. Tijdgebonden geeft een duidelijke deadline of tijdpad.

Toepassing: bij het formuleren van een doel wordt eerst de doelstelling vastgesteld, waarna de vijf criteria stap voor stap worden toegepast. Het doel moet specifiek en meetbaar zijn, haalbaar, relevant en tijdgebonden. Voor elk criterium worden indicatoren of metrics vastgesteld en een tijdschema afgesproken. Vaak wordt dit ondersteund door een plan met mijlpalen en verantwoordelijke personen.

Varianten en kritiek: sommige varianten voegen bijvoorbeeld Evalueren en Aanpassen (SMARTER) toe, of gebruiken andere termen voor de onderdelen. Kritiek luidt dat de methode te rigide kan zijn en creativiteit kan beperken. Desaliefst kan SMART worden gebruikt als een flexibele gids in combinatie met andere doelstellings- en planningstechnieken.

Zie ook: doelstellingen, prestatiemanagement, projectmanagement.