Neurologicznych

Neurologicznych to przymiotnik języka polskiego, używany w połączeniu z rzeczownikami tworzącymi wyrażenia takie jak choroby neurologiczne czy zaburzenia neurologiczne. Sam termin nie opisuje odrębnej specjalności, lecz odnosi się do dziedziny zajmującej się układem nerwowym. Neurologia, gałąź medycyny, bada mózg, rdzeń kręgowy, nerwy obwodowe i mięśnie, a także ich funkcjonowanie i zaburzenia. Lekarze neurolodzy diagnozują i leczczą różnorodne problemy neurologiczne, często współpracując z innymi specjalnościami.

Zakres neurologii obejmuje rozpoznawanie i leczenie chorób mózgu i układu nerwowego, takich jak padaczka, udar mózgu, migrena, stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona, neuropatie oraz zaburzenia neurodegeneracyjne i miopatie. W praktyce klinicznej wyróżnia się także neurologię dziecięcą i neuroradiologię.

Do podstawowych metod diagnostycznych należą badanie neurologiczne, obrazowanie mózgu i rdzenia (MRI, CT), elektroencefalografia (EEG), punkcja lędźwiowa, badania przewodnictwa nerwowego oraz testy genetyczne.

Leczenie obejmuje leki przeciwpadaczkowe, leki dopaminergiczne, terapie modyfikujące przebieg chorób (np. w stwardnieniu rozsianym), rehabilitację, terapię zajęciową i wsparcie psychospołeczne. Ponadto rozwijają się metody takie jak terapia neurostymulacyjna (np. stymulacja mózgu) i inne formy neuromodulacji; w badaniach klinicznych testuje się terapie genowe i komórkowe.

Słowo „neurologicznych” występuje często jako forma gramatyczna opisująca kwestie związane z neurologią; dla samej dyscypliny właściwą nazwą jest „neurologia.”