Leverancierskrediet

Leverancierskrediet, ook wel trade credit genoemd, is een vorm van kortlopend krediet die leveranciers aan afnemers verlenen doordat betaling voor geleverde goederen of diensten niet meteen, maar op een afgesproken termijn plaatsvindt. Het is veelal ingebed in B2B-relaties en kan de cashflow van een onderneming aanzienlijk beïnvloeden.

De meest voorkomende betalingsvoorwaarden zijn 30, 60 of 90 dagen vanaf leveringsdatum of factuurdatum. Soms bestaan kortingen bij vroegtijdige betaling, bijvoorbeeld 2% korting als binnen 10 dagen betaald wordt (2/10, net 30). Leverancierskrediet wordt vaak gebruikt om de samenwerking te faciliteren en concurrentievoordeel te krijgen.

Voor de leverancier betekent het een vorderingsrecht op de afnemer; voor de afnemer een kortlopende schuld en een post op de rekening courant onder openstaande posten. Leveranciers gebruiken kredietlimieten en kredietchecks om risico’s te beheersen. Betalingsgedrag wordt soms gemonitord door kredietbeoordelaars of interne systemen.

Voordelen: voor de afnemer verbetert leverancierskrediet de liquiditeit en het werkkapitaal doordat er minder direct contant betaald hoeft te worden; het kan de aankoopflexibiliteit verhogen en leveranciersrelaties versterken. Nadelen: kosten kunnen oplopen bij te late betaling en betalingsachterstanden kunnen de relatie schaden; het vergroot ook de afhankelijkheid van de leverancier en kan leiden tot hogere rentes of boetes bij te late betaling.

Varianten en gerelateerde concepten: supply chain finance-programma’s waarbij de betaling wordt gefinancierd door een derde partij, en factoring of reverse factoring die het betalingsrisico en de kasstroom voor leveranciers kunnen verbeteren terwijl de afnemer vaak behoudt van flexibele betaling.