Kosteneffectiviteitsanalyse

Een kosteneffectiviteitsanalyse is een economische evaluatiemethode die de kosten en de gezondheidsuitkomsten van twee of meer interventies vergelijkt om te bepalen welke interventie de beste waarde biedt voor de gegeven kosten.

Belangrijke elementen zijn het perspectief (welk beleid of welke samenleving wordt betracht), de gekozen vergelijkers, de tijdshorizon en welke kosten worden meegerekend (directe medische kosten, indirecte kosten voor patiënten en bredere maatschappelijke kosten). De uitkomsten worden gemeten in natuurlijke eenheden of in gezondheidseffecten zoals kwaliteitsgewogen levensjaren (QALY) of DALY.

De incrementele kosteneffectiviteitsratio (ICER) berekent het extra kostenniveau per extra eenheid gezondheidswinst: ICER = (Kosten_A - Kosten_B) / (Effect_A - Effect_B).

Methoden omvatten het verzamelen van data uit klinische trials en observaties, of het bouwen van beslissingsbomen of Markov-modellen. Hierbij wordt toekomstige kosten en effecten verdisconteerd en worden gevoeligheidsanalyses (deterministisch en probabilistisch) uitgevoerd om onzekerheden te kwantificeren.

Interpretatie en gebruik: CEA levert informatie voor beleidsbeslissingen over zorgtoegang en vergoeding, vaak vergeleken met een drempelwaarde per QALY. Beperkingen zijn onder meer onzekerheid, beperkte generaliseerbaarheid, transfer van kosten en effecten tussen contexten, prijsveranderingen en ethische overwegingen.