Klinicigebaseerde

Klinicigebaseerde is een term die verwijst naar een benadering in zorg en onderzoek waarbij beslissingen, interventies en evaluaties zijn gebaseerd op gegevens uit klinische instellingen, zoals poliklinieken, ziekenhuizen en huisartsenpraktijken. Het benadrukt het gebruik van data die uit de dagelijkse zorgpraktijk komen in plaats van uitsluitend uit laboratoriumomstandigheden of strikt geselecteerde proefpersonen.

In de literatuur wordt klinicigebaseerde benadering vaak gebruikt in evidence-based practice, implementatieonderzoek en studies die real-world evidence leveren. Het onderscheidt zich van laboratoriumgebaseerde of populatiegebaseerde methoden doordat het zich richt op resultaten en processen zoals die voorkomen in de dagelijkse klinische setting en op diverse patiëntengroepen.

Belangrijke databronnen zijn elektronisch patiëntendossier (EPD), klinische registers, routinematig verzamelde uitkomstmetingen en patiëntgerapporteerde uitkomsten. Methoden omvatten observationele studies en pragmatische klinische proeven; real-world evidence wordt steeds vaker ingezet om effectiviteit en veiligheidsprofielen in de praktijk te beoordelen.

Toepassingen omvatten onderzoek naar behandeluitkomsten in de primäre zorg, evaluatie van implementatie van richtlijnen en ondersteuning van klinische besluitvorming met hulpmiddelen die in de praktijk getest zijn. Het kan helpen bij het verbeteren van zorgprocessen en patiëntparticipatie.

Voordelen zijn onder meer hogere external validity en directe toepasbaarheid in dagelijkse zorg. Beperkingen zijn onder andere bias en confounding door niet-toevallige toewijzing, variaties in datakwaliteit en privacyzorgen bij het delen van gegevens.

Toekomstige ontwikkelingen richten zich op betere interoperabiliteit van systemen, standaardisatie van variabelen, methoden voor kwaliteits- en privacybewaking, en het gebruik van technieken zoals natural language processing om klinische notities verder te benutten voor real-world data.