Geluidsoverslag

Geluidsoverslag is een begrip uit de bouwakoestiek en verwijst naar de overdracht van geluid van een bronruimte naar een ontvangstruimte door scheidende constructies. Het omvat zowel luchtgeleiding van geluid via muren, ramen en deuren als structuurborne overdracht via contact tussen bouwdelen, en kan ook via indirecte paden zoals ventilatiekanalen of andere openingen optreden. Het is een belangrijke factor bij de geluidisolatie van gebouwen en beïnvloedt wat bewoners of gebruikers in aangrenzende ruimtes kunnen horen.

Geluidsoverslag ontstaat langs verschillende paden: door luchtgeleiding door scheidingswanden, vloeren en plafonds; door botsingen en trillingen die via de constructie worden doorgegeven; en via flankerende paden langs kozijnen, kiertjes en leidingen. Onvoldoende massamassa, onvoldoende afdichting of openingen vergroten de overslag. Flankerend geluid vormt vaak een belangrijke contributie in realistische situaties.

Metingen en normen: de mate van geluidsoverslag wordt doorgaans uitgedrukt in decibel en beoordeeld met normen voor geluidisolatie van bouwdelen. Een hoger overslagniveau betekent minder isolatie en meer geluidsdoorlaat tussen ruimtes. Bij verschillende toepassingen (luchtgeluid versus contactgeluid) kunnen de meetmethoden en de waarden verschillen.

Verminderen van geluidsoverslag: ontwerpkeuzes zoals het verhogen van massa en stijfheid van scheidingsconstructies, toepassing van damping en demping by decoupling (bijv. zwevende constructies), en goede afdichting tegen kieren en openingen. Daarnaast kunnen flankeringspaths worden beperkt door zorgvuldige details bij randen, aansluitingen en ventilatiekanalen. Het doel is een duidelijke vermindering van geluidsoverdracht tussen ruimtes.

Zie ook: Geluidsisolatie, Geluiddemping, Akoestiek, Flankerend geluid.