Czasowniku

Czasowniku to forma gramatyczna rzeczownika czasownik. Czasownik w języku polskim to część mowy opisująca czynności, procesy i stany, stanowiąca podstawowy element orzeczenia w zdaniu. Słowo czasownik ma rodzaj męskoosobowy i odmieniane jest przez przypadki.

Forma czasowniku występuje w dwu rolach: jako locatyw (lokatyw) pojedynczej liczby oraz rzadziej jako wołacz. Lokatyw jest używany po przyimkach wskazujących temat lub miejsce odniesienia, najczęściej po "o" i, w mniejszym stopniu, po innych przyimkach. Przykład użycia: „O czasowniku w języku polskim często mówi się w podręcznikach gramatyki.” W praktyce formę tę spotyka się przede wszystkim w tekstach edukacyjnych i gramatycznych, a nie w potocznej mowie.

Znaczenie samego wyrazu nie zmienia się w zależności od przypadku; różnica polega na funkcji składniowej i na tym, jaka forma została użyta. Podstawą jest rzeczownik czasownik, a czasowniku jest jedną z jego odmian zgodnie z zasadami odmiany przez przypadki.

Związek z terminologią gramatyczną: czasowniku odnosi się do kategorii fleksyjnych i deklinacyjnych języka polskiego. W kontekście nauczania gramatyki pomocne jest rozróżnianie formy podstawowej (czasownik) od form przypadkowych (jak czasowniku) w zależności od użycia w zdaniu. See also: czasownik, odmiana, przypadki.