Charyzmatyczne

Charyzmatyczne to forma przymiotnikowa w języku polskim, używana do opisywania osób, ruchów, organizacji lub zjawisk charakteryzujących się silnym, osobistym magnetyzmem i przekonującą prezencją. Zwykle odnosi się do cech takich jak przekonująca retoryka, wizja, autorytet i zdolność do mobilizowania innych. Przymiotnik ten występuje w różnych formach: charyzmatyczny (męski), charyzmatyczna (żeński) i charyzmatyczne (nijaki i liczba mnoga). Formą używaną w liczbie mnogiej jest często charyzmatyczne, np. „grupy charyzmatyczne” czy „liderzy charyzmatyczni”.

Etymologia i znaczenia pokrewne: charyzmatyczne pochodzi od rzeczownika charyzma, oznaczającego w polszczyźnie wyjątkowy magnetyzm osobisty lub dar przekonywania. Rzeczownik charyzma wywodzi się z greckiego słowa khárisma (gr. χάρισμα) i został zapożyczony do polszczyzny wraz z rozwojem pojęć religijnych i socjologicznych. W języku potocznym i naukowym używa się również pojęć pokrewnych, takich jak charyzma, charyzmatyczność czy charyzmatyczny lider.

Zasięg i kontekst użycia: termin ten pojawia się w opisach politycznych, religijnych, medialnych i naukowych, odnosząc się do osób lub ruchów budujących silną obecność, autorytet i zdolność do przyciągania zwolenników. Charyzmatyczne cechy bywają oceniane subiektywnie i bywają przedmiotem debat o wpływie na treść przekazu i decyzje grupy. W analizach naukowych często zestawia się pojęcie charyzmy z teoriami przywództwa i psychologii sokralnej.

Powiązane pojęcia obejmują charyzmę, charyzmatyczne przywództwo oraz psychologiczne i socjologiczne analizy wpływu osobistej prezencji na grupy.