Bipolarny

Bipolarny to przymiotnik w języku polskim odnoszący się do dwubiegunowości lub do obiektów i zjawisk charakteryzujących dwa bieguny, pola lub skrajne stany. Słowo wywodzi się od przedrostka bi- (dwa) oraz od słowa polar, związanego z biegunem.

W kontekście medycyny i psychologii przymiotnik ten bywa używany potocznie do opisania zjawisk związanych z dwubiegunowością, choć w fachowej terminologii częściej stosuje się określenie zaburzenie dwubiegunowe. Mówiąc o nastrojach lub epizodach, króluje więc zwrot dwubiegunowy, a nie rzadziej używany przymiotnik bipolarny.

W elektronice termin “tranzystor bipolarny” (BJT) odnosi się do układu półprzewodnikowego, który operuje za pomocą obu nośników ładunku: elektronów i dziur. Tranzystory bipolarnych typów NPN i PNP wykorzystywane są w wielu aplikacjach analogowych i cyfrowych, choć w porównaniu z układami unipolarnymi (np. MOSFET) odznaczają się innymi właściwościami przewodnictwa i wzmocnienia.

W innych dziedzinach przymiotnik ten może opisywać systemy z dwoma biegunami lub polami przeciwstawnymi, na przykład układy dipolowe w fizyce. W praktyce termin “bipolarny” bywa zastępowany bardziej precyzyjnymi wyrażeniami, zależnie od kontekstu, np. dwubiegunowy, dipolowy czy dwubiegunowy charakter zjawiska.