Bewegbeeldfotografie

Bewegbeeldfotografie is een overkoepelende term voor fotografische praktijken waarin beweging een centrale rol speelt. Het omvat zowel het vastleggen van beweging in één beeld als het vervaardigen van beeldreeksen die beweging in tijd tonen. De term wordt in het Nederlands gebruikt om technieken aan te duiden die beweging zichtbaar maken of analyseren in stills.

Een veelgebruikte methode in één beeld is langbelichting (lange sluitertijd), waardoor beweging vervaagt of een sluier krijgt. Met een statief kan men bewegende onderwerpen vastleggen terwijl de omgeving in beweging is. Panning houdt de camera mee met het onderwerp zodat het scherp blijft terwijl de achtergrond beweegt.

Daarnaast bestaan bewegingsbeelden in series, zoals stop-motion en time-lapse. Stop-motion combineert vele stilstaande opnames tot beweging, terwijl time-lapse een snel tijdsverloop laat zien door samengevoegde frames. Deze technieken versterken de perceptie van tempo en verandering.

Toepassingen variëren van sport en natuurfotografie tot straatfotografie en kunst. De keuze van belichting, brandpunt en compositie bepaalt of beweging zweeft, scherp is of duidelijk “bevroren” lijkt.

Veelgebruikte uitrusting omvat een camera met handmatige belichting, een statief, verschillende lenzen en soms ND-filters voor langdurige belichting. Een flitser of trigger kan controle geven over het moment van beweging.