Afstandsopneming

Afstandsopneming is het proces waarbij informatie over objecten, gebieden of processen op aarde wordt verzameld zonder direct contact. Dit gebeurt met sensoren op vliegtuigen, satellieten of drones die elektromagnetische straling of andere signalen opvangen, zoals zichtbaar licht, nabij infrarood en radar. De verkregen data bestaan uit beelden en meetwaarden zoals hoogte, reflectantie of intensiteit. Verschillende sensoren worden toegepast, waaronder optische systemen (multispectraal en hyperspectraal), radar (SAR) en LiDAR voor 3D-informatie.

Platforms en bewerking: Data wordt verzameld door satellieten, bemande vliegtuigen of drones. Ruwe opnamen ondergaan radiometrische en geometrische correcties en worden vervolgens geanalyseerd en geïntegreerd in GIS-omgevingen. Open data en commerciële datasets worden vaak gecombineerd.

Toepassingen: Afstandsopneming ondersteunt landgebruiks- en landbedekkingsstudies, precisielandbouw, bos- en waterbeheer, milieubewaking, stedelijke planning en rampenrespons. Door regelmatige herhaling leveren tijdreeksen inzicht in veranderingen over tijd.

Voordelen en beperkingen: Het kan grote gebieden bestrijken en frequente opnames leveren, maar er bestaan afwegingen tussen ruimtelijke, spectrale en temporele resolutie. Beeldkwaliteit kan beïnvloedt worden door weersomstandigheden, atmosferische effecten en data-samenstelling; verwerking vereist gespecialiseerde tools en kennis. Ontwikkelingen richten zich op all-weather sensing, AI-gedreven analyse en open data.