zuursterke

Zuursterke is een term uit de chemie die wordt gebruikt om zuren aan te duiden die in water vrijwel volledig dissociëren, waardoor een oplossing rijk is aan oxoniumionen (H3O+) en de zuurwaarde sterk toeneemt. In tegenstelling tot sterke zuren staan zwakke zuren bekend die slechts een deel van hun moleculen loslaten in water, waardoor de oplossing slechts een beperkte hoeveelheid H3O+ bevat.

De mate van dissociatie wordt uitgedrukt met de zuurconstante Ka. Bij sterke zuren is Ka extreem groot, waardoor de chemische reactie richting volledige dissociatie verloopt en de terugreactie vrijwel verwaarloosbaar is. In praktische termen betekent dit dat sterke zuren in water als sterke elektrolyten functioneren en de oplossing een hoge geleidbaarheid heeft.

Voorbeelden van sterke zuren zijn zoutzuur (HCl), salpeterzuur (HNO3), zwavelzuur (H2SO4, met name de eerste dissociatie volledig; de tweede dissociatie is minder volledig maar significant), waterstofbromide (HBr), waterstofjodide (HI) en perchloorzuur (HClO4). In verschillende solventen kan de sterkte van dezelfde stof variëren; in niet-waterige oplosmiddelen kunnen overige factoren de dissociatie anders beïnvloeden.

Zuursterkte heeft ook gevolgen voor de eigenschappen van de corresponderende geconjugeerde basen: zwakke basen komen voort uit sterke zuren, wat betekent dat de geconjugeerde basen over het algemeen zwak zijn. Het begrip is daarmee vooral relatief en afhankelijk van het oplosmiddel, temperatuur en concentratie.