verdunningen

Verdunningen vormen een silviculturele maatregel waarbij een deel van de bomen in een bosperceel wordt verwijderd. Het doel is de overblijvende bomen meer ruimte en licht te geven, zodat zij sneller en gezonder groeien, en betere houtkwaliteit ontwikkelen. Verdunning kan ook de structuur van de stand verbeteren en de biodiversiteit verhogen. Toepassing vindt plaats op verschillende leeftijdsgroeifases en kan diverse doelen hebben, zoals het stimuleren van groeipotentieel (vroegverdunning), het verbeteren van kroonontwikkeling (kroonverdunning) en het verhogen van houtkwaliteit langs de stam (laagverdunning).

De belangrijkste vormen zijn vroeg- en laatverdunning, afhankelijk van de leeftijd van de stand. Daarnaast bestaan selectieve verdunning (gericht op specifieke bomen met minder groeipotentieel), kroonverdunning (verwijderen van bomen om de lichttoegang tot de kruinen van de overblijvers te verbeteren) en lage verdunning (verwijderen van ondergeschikte bomen in de onderlaag).

Besluitvorming bij verdunning hangt af van factoren zoals boomsoort, standdichtheid, leeftijd, sitekwaliteit en doelstellingen uit het beheerplan. De uitvoering vereist zorgvuldige planning, de juiste timing en monitoring van effecten na de operatie, omdat verdunning invloed heeft op toekomstige opbrengsten, houtkwaliteit en ecosysteemdiensten. Verdunningen vormen zo een essentieel instrument voor duurzaam bosbeheer.