uitspreekt

Uitspreekt is primarily encountered as part of the Dutch verb phrase spreken uit, rather than as a stand‑alone word. The base verb is uitspreken, meaning to pronounce or to express. In standard spelling, the common present tense form for the third person singular is spreekt uit (two words). The single form uitspreekt is not used in correct modern Dutch, though the idea behind uitspreken remains present in related forms such as uitsproken (spoken aloud) or uitgesproken (explicit or outspoken).

Two main senses are relevant. First, uitspreken means to pronounce or articulate sounds or words. Examples: Ik spreek de woorden duidelijk uit. Hij spreekt de klank goed uit. The past tense is sprak uit, and the past participle is uitgesproken (as in hij heeft uitgesproken wat hij dacht). Second, uitspreken also means to express or declare a view or opinion. Example: Ik spreek mijn mening uit. The idiomatic phrase dat spreekt uit something is evident from something, meaning the evidence or implication is visible in it. Example: Dat spreekt uit zijn verslag.

In linguistics and notation, uitspraak refers to pronunciation or the act of articulating a sound, while uitspraak can also mean an utterance or statement. The distinction between voltooid deelwoord (uitgesproken) and the verb phrase spreek uit helps avoid confusion with de adjective uitgesproken, meaning explicit or outspoken.

See also:

- uitspraak (pronunciation or utterance)

- uitspreken vs. uitdrukken (express)

- spreek uit (imperative/construction)

Overall, uitspreekt as a one-word form is not standard; the concept is best understood through uitspreken and the related phrase spreek uit, along with the noun uitspraak and the participle uitgesproken.