tereny

Tereny to obszary ziemi o określonym przeznaczeniu lub funkcji, wyodrębnione w procesie planowania przestrzennego i użytkowania gruntów. W urbanistyce termin ten odnosi się do jednostek przestrzennych, które określają, jak dana część miasta lub gminy może być zagospodarowana i użytkowana. Przykładowe rodzaje terenów to tereny zabudowy mieszkaniowej, tereny usługowe, tereny przemysłowe, tereny rolnicze, tereny leśne oraz tereny zieleni i rekreacyjne. Każdy z tych terenów wiąże się z określonymi dopuszczalnymi formami zabudowy, wskaźnikami intensywności zabudowy oraz wymogami ochrony środowiska i infrastruktury.

W Polsce za podstawowe narzędzia planowania przestrzennego odpowiadają gminy. Gminy opracowują miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego (MPZP) oraz Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (SUiKZP). MPZP precyzuje przeznaczenie terenów, dopuszczalne funkcje i warunki zabudowy w danym obszarze, podczas gdy SUiKZP wskazuje ogólne kierunki rozwoju przestrzennego na poziomie gminy. Planowanie uwzględnia także ochronę środowiska, infrastrukturę (układ komunikacyjny, sieci energetyczne, wodociągi) oraz kwestie społeczne, takie jak dostępność terenów zielonych i usług publicznych.

Informacje o terenach są podstawą decyzji inwestycyjnych, wyceny nieruchomości oraz zarządzania przestrzenią publiczną. Zmiana przeznaczenia terenu wymaga zwykle uchwalenia lub zmiany MPZP, co odbywa się w procedurach administracyjnych i publicznych konsultacjach.