telemetrisë

Telemetrisë është fushë dhe proces që përfshin matjen dhe transmetimin në distancë të të dhënave nga burime të largëta ose të pa aksesueshme, për t’u monitoruar, kontrolluar dhe analizuar në një sistem qendror. Ajo bashkon sensorë, rrjete të komunikimit dhe platforma të ruajtjes dhe analizës së të dhënave. Telemetria mund të funksionojë në kohë reale ose në mënyrë të regjistruar, varësisht nga nevojat e monitorimit.

Etimologji dhe histori: Emri vjen nga greqishtja tele- "distancë" dhe metron "matje". Telemetria u zhvillua fillimisht në kontekstin e eksplorimit ajror dhe hapësinor, ku transmetimi i të dhënave në distancë ishte kritik. Me avancimin e radiove dhe satelitëve u mundësua telemetria e mjeteve të largëta, ndërsa në kohët moderne u zgjerua në industri të ndryshme, kujdes shëndetësor, dhe Internetin e Gjërave (IoT).

Ndër komponentët kryesorë janë sensorët për matje të ndryshme (presion, temperaturë, gjendje mekanike etj.), njësi e përpunimit të të dhënave (DAQ) për konvertimin analog-digital, kanalet e transmetimit (radio, celular, satelit, fibra), dhe sistemi qendror për pranim, ruajtje dhe analizë të të dhënave. Procesi përfshin normalizimin, kompresimin, transmetimin dhe përpunimin në vendin e pranuar, duke ofruar kohë reale ose të regjistruar në bazë të kërkesave.

Zbatimet përfshijnë monitorimin e avionëve dhe mjeteve hapësinore, industrinë dhe mirëmbajtjen e makinerive, kujdesin shëndetësor me pajisje monitorimi ose wearable, monitorimin mjedisor dhe rrjetet e energjisë dhe tërhiqjen e të dhënave nga sisteme të tjera të monitorimit.

Sfida dhe të ardhmen: sfidat përfshijnë sigurinë dhe privatësinë e të dhënave, mbrojtjen kundër ndërhyrjeve, menaxhimin e gjerësisë së bandës dhe minimizimin e vonesave. Tendencat e ardhshme përfshijnë integrimin më të madh me inteligjencën artificiale dhe edge computing, si dhe standardizimin dhe interoperabilitetin midis sistemeve telemetrike.