tardigradlar

Tardigradlar (phylum Tardigrada), mikroskobik omurgasız hayvanlar olup yaygın olarak su ayıları veya yosun bebekleri olarak adlandırılır. Boyutları yaklaşık 0.3–0.5 mm arasındadır ve vücutları sekiz bacaklıdır; her bacakta belirgin pençeler veya yapışkan pedler bulunur. Kütikülleri serttir ve bazı türlerde yüzeylerinde desenli yapılar görülebilir.

Fizyolojik olarak tardigradlar basit bir sinir sistemi ve sindirim sistemi ile yaşar. Besin olarak yosunlar, algler ve mikroskobik organizmaları tüketirler. Ağızlarında stiletler bulunur; sindirim sistemi ağız, yutak, mide ve bağırsaktan oluşur. Üremeleri türlere göre değişir: bazıları dişi-erkek bireylerle ürerken, bazıları parthenogenezle çoğalabilir.

Yaşam döngüsü çoğu türde doğrudan gelişim gösterir; yumurtadan çıkan yavrular büyüyüp yetişkine dönüşür. Tardigradlar hemen hemen her yerde bulunabilir: yosunlar, likenler, nemli toprak ve yaprak döküntüleri ile birlikte tatlısu ve bazı deniz ortamlarında da yaşar.

En ayırt edici özelliği kripto biyozis (tun durumu) kapasitesidir. Kuraklık, aşırı sıcaklık, donma, radyasyon ve vakum gibi ekstrem koşullarda su kaybıyla kurutulabilir; rehidrasyonla yeniden hayata dönebilir ve uzun süre hayatta kalabilir. Bazı deneyler, tardigradların uzay koşullarında da hayatta kalabildiğini göstermiştir.

Tardigradlar ilk kez 1773 yılında Johann August Ephraim Goeze tarafından tanımlanmıştır. “Tardigrada” adı, Latince tardus (yavaş) ve gradus (adım) kelimelerinden türetilmiştir; hareketlerinin nispeten yavaş olması nedeniyle kullanılmıştır.