szumem

Szumem jest instrumentalna forma liczby pojedynczej rzeczownika szum, który w języku polskim oznacza hałas, szmer lub subtelny dźwięk. Szum to ogólne pojęcie obejmujące różne rodzaje dźwięków o charakterze ciągłym lub przerywanym, często używane w codziennej mowie i w naukach technicznych. Forma szumem występuje wtedy, gdy rzeczownik jest użyty w narzędniku, na przykład w konstrukcjach z przyimkami lub w opisach sposobu dźwięku.

W praktyce szumem używa się w kontekście tła dźwiękowego lub towarzyszenia innemu zjawisku. Przykładowo, zdanie Nagranie zostało wykonane z szumem w tle ilustruje obecność hałasu w tle nagrania. Inne zdania mogą odnosić się do zjawisk takich jak pod szumem fal, które opisują towarzyszący dźwięk fal.

Znaczenie terminu szum obejmuje dwa obszary: potoczny i techniczny. W codziennym języku szum odnosi się do wszelkiego hałasu w otoczeniu. W naukach technicznych i naukach o sygnałach szum to pojęcie precyzyjne, oznaczające przypadkowy, często niepożądany rozrzut sygnału. W polskiej terminologii technicznej spotyka się określenia takie jak szum biały, szum Gaussa, szum impulsowy, które opisują różne modele niepożądanego tła akustycznego lub elektronicznego.

Od strony gramatycznej szumem łączy się z formami narzędnika oraz z konstrukcjami wymagającymi tego przypadku. Oprócz szumem istnieją inne formy deklinacyjne: szum, szumu (genitive), szumowi (dative), szumie (locative), szumem (instrumental).