sahiplenilmesi

Sahiplenilmesi, Türk hukukunda bir kişinin bir mal üzerinde fiilen uzun süre zilyetlik göstermesi sonucunda mülkiyet edinmesi sürecini ifade eder. Bu kavram, zilyetlik ile mülkiyet arasındaki ilişkiyi ve mülkiyetin edinilmesi için gerekli koşulları kapsayan bir haklar zinciridir. Türkiye’de sahiplenme çoğu zaman kazanıma dayalı mülkiyet edinimi (kazanılmış mülkiyet) olarak adlandırılan süreçle ilişkilendirilir.

Sahiplenilmesi, hareketli ve taşınmaz mallar için farklı uygulamalara tabi olabilir. Genel olarak, bir kişinin hareketli mal üzerinde fiilen ve açık biçimde sahiplik kullanımıyla uzun süre zilyetlik göstermesi, bazı durumlarda iyi niyetli olma veya haklı bir dayanak sunma şartıyla mülkiyet edinimine dönüşebilir. Taşınmazlarda ise çoğu sisteme göre zilyetliğin kesintisiz sürmesi ve ek koşulların bulunması halinde sahiplenme yoluyla mülkiyet kazanımı söz konusu olabilir. Yasal süreçte, sahiplenen kişi gerekli delilleri sunarak hak iddiasını mahkemeye veya tapu siciline taşıyabilir; mahkeme kararıyla veya sicil kaydıyla mülkiyet tescili yapılabilir.

Sahiplenilmesinin sınırlamaları da vardır. Kamuya ait veya devletin hüküm ve tasarrufu altındaki taşınmazlar ile kanunlarla güvence altına alınan bazı alanlar için sahiplenme mümkün değildir. Ayrıca bazı tür zilyetlikler için süreler ve koşullar kanunla belirlenmiş olabilir. Genel olarak amaç, uzun süreli ve açık zilyetliğin güvenli bir şekilde hukuki mülkiyete dönüştürülmesini sağlamaktır.