równolegy

Równoległość (przymiotnik równoległy) to pojęcie z geometrii opisujące obiekty, które mają ten sam kierunek i nie przecinają się. W płaszczyźnie euklidesowej dwie proste są równoległe, jeśli nie przecinają się i prowadzą w ten sam kierunek. Charakterystyczne cechy to stała odległość między takimi prostymi oraz równe nachylenia; na przykład proste y = mx + b i y = mx + b', gdzie b ≠ b'.

W przestrzeni trójwymiarowej dwie proste są równoległe, jeśli ich wektory kierunkowe są równoległe (są proporcjonalne). Takie proste leżą w jednej płaszczyźnie i nie przecinają się. Jeżeli nie leżą w jednej płaszczyźnie, nie są równoległe.

Równoległość dotyczy także płaszczyzn: dwie płaszczyzny są równoległe, jeśli ich wektory normalne są równoległe (współliniowe). Takie płaszczyzny mogą być różne, nieprzecinające się, lub mogą być identyczne, jeśli leżą na sobie.

Poza geometrią termin ten używany jest również w innych dziedzinach. W informatyce mówi się o równoległym przetwarzaniu danych i architekturze wielordzeniowej, gdzie zadania wykonuje się jednocześnie. W retoryce występuje paralelizm (równoległość) składniowy, polegający na powtarzaniu podobnej struktury zdaniowej w kolejnych częściach wypowiedzi. W praktyce pojęcie równoległości podlega różnym kontekstom i zakresom zastosowań.