reactiediffusiepatronen
Reactiediffusiepatronen zijn ruimtelijke patronen die ontstaan in systemen waar chemische reacties plaatsvinden en stoffen tegelijk diffunderen. Bij dergelijke reactiediffusiesystemen kan een ogenschijnlijk homogene concentratie onstabiel worden doordat de diffusie verschillende reacties versterkt in plaats van corrigeert, wat leidt tot periodieke structuren zoals strepen, stippen of labyrinthine vormen. Vaak worden twee of meer chemische soorten betrokken, bijvoorbeeld een activator die de reactie stimuleert en een inhibitor die die stimulatie afremt, met verschillende diffusiesnelheden die patroonvorming mogelijk maken.
Het concept werd in 1952 door Alan Turing geïntroduceerd in The Chemical Basis of Morphogenesis. Hij toonde
Toepassingen en voorbeelden bevinden zich zowel in de biologie als in de chemie. In de natuur verklaren