przewiewów

Przewiewy są zjawiskiem ruchu powietrza w zamkniętej lub częściowo zamkniętej przestrzeni, wywołanym różnicą ciśnień między pomieszczeniami lub między wnętrzem a otoczeniem. Mogą występować naturalnie, gdy otwory wentylacyjne, okna i drzwi tworzą ścieżki dla powietrza, lub powstają w wyniku przeciągów wynikających z różnic temperatur, układu wnętrza i warunków atmosferycznych.

Przyczyny przewiewów obejmują różnice ciśnień spowodowane wiatrem, konfiguracją okien i drzwi, szczelinami w obudowie budynku oraz obecnością różnych systemów wentylacyjnych. Przewiewy mogą mieć charakter krótkotrwały lub utrzymujący się, a ich natężenie zależy od prędkości wiatru, temperatury powietrza oraz geometrii przestrzeni.

Najczęściej wyróżnia się przewiew krzyżowy, gdy powietrze przepływa między przeciwległymi otworami, oraz przewiew wynikający z efektu kominowego, który powoduje wciąganie powietrza ku górze i jego wymianę między niższymi a wyższymi partiami budynku. W praktyce przewiewy są także kształtowane przez rozmieszczenie mebli, zasłon, drzwi i przegrody.

Wpływ przewiewów na komfort i zdrowie zależy od kontekstu. Niewielkie, kontrolowane przewiewy mogą pomagać w usuwaniu wilgoci, zapachów i zanieczyszczeń, lecz silne przeciągi zwłaszcza zimą powodują dyskomfort termiczny i mogą prowadzić do zbyt szybkiej utraty ciepła.

Zapobieganie i kontrola obejmują szczelnienie miejsc nieszczelności, stosowanie uszczelek, żaluzji i kurtyn termicznych, a w systemach wentylacyjnych – projektowanie wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła i odpowiednie zbalansowanie nawiewu i wywiewu. W budynkach historycznych często ogranicza się możliwość całkowitego eliminowania przewiewów, stawiając na odpowiednie zarządzanie ich skutkami.