przerwaniu

Przerwaniu to forma celownika lub miejscownika liczby pojedynczej rzeczownika przerwanie, która w języku polskim służy do opisania aktu lub stanu przerwania ciągłości. Rzeczownik ten wywodzi się od czasownika przerwać i oznacza moment, czynność lub proces, w którym coś zostaje przerwane lub przerywane. Słowo to występuje w tekstach formalnych w różnych dziedzinach, gdzie istotna jest przerwa w przebiegu wydarzeń lub działania.

Etymologia: powstało od czasownika przerwać przez dodanie sufiksu -anie, tworzącego nazwę czynności.

Zastosowanie: w prawie i administracji używa się wyrażeń takich jak przerwanie postępowania; w mediach i telekomunikacji — przerwanie programu, emisji czy połączenia; w biznesie i logistyce — przerwanie działalności. Forma przerwaniu występuje jako deklinacyjna odmiana rzeczownika w przypadkach celownika lub miejscownika, używana w odpowiednich kontekstach po przyimkach lub w konstrukcjach wymagających tych przypadków (np. o przerwaniu emisji). Przerwanie może być planowe lub nieplanowe i mieć różne konsekwencje w zależności od kontekstu.

Zobacz także: przerwa, przerwanie (inne konteksty semantyczne).