przebywaniu

Przebywaniu to forma celownika i miejscownika liczby pojedynczej od rzeczownika przebywanie. Rzeczownik ten oznacza czynność lub stan przebywania w określonym miejscu. Przebywanie jest nominalizacją czasownika przebywać (to stay, reside, be present) i odnosi się do trwania obecności w danym miejscu, niezależnie od tego, czy jest to pobyt tymczasowy, czy stały. W języku urzędowym i formalnym używa się go do opisania statusu przebywania na terytorium, w określonej lokalizacji lub w kontekście prawnym.

Przykłady użycia obejmują mówienie o czasie i stanie: „Czas przebywania w Polsce jest ograniczony”, „Przebywanie cudzoziemców na terytorium RP wymaga zezwoleń”, „okres przebywania w kraju” oraz „przebywanie w domu” w sensie konkretnej obecności w miejscu zamieszkania. W tekstach prawnych, administracyjnych i badawczych przebywanie często odnosi się do trwałości obecności w określonych warunkach lub w granicach prawa.

Różnice semantyczne: przebywanie kładzie nacisk na sam fakt obecności i jej trwanie, często w kontekście formalnym lub opisowym, natomiast pobyt jest częściej używany w znaczeniu czasu spędzonego w miejscu. Obecność może być postrzegana szerzej jako stan, a przebywanie – jako proces trwania w danym środowisku.

Zobacz także: przebywać, pobyt, obecność, zamieszkanie.