proefgewijs

Proefgewijs is een bijwoord in het Nederlands dat verwijst naar handelen of redeneren op basis van experimenten en proefnemingen. Het duidt op een empirische, vaak iteratieve aanpak waarbij bevindingen worden getest en verfijnd door praktische tests. In wetenschappelijke, technologische en onderwijscontexten wordt proefgewijs regelmatig gebruikt om aan te geven dat een methode stap voor stap wordt geëvalueerd en bijgesteld.

Etymologie: Het woord is samengesteld uit proef (test, experiment) en het achtervoegsels -wijs, wat op een bepaalde wijze of manier betekent. Daarmee geeft proefgewijs aan dat iets op een proefmatige wijze gebeurt en voortkomt uit gecontroleerde of herhaalde testen.

Gebruik en nuance: Een proefgewijze aanpak legt de nadruk op verificatie door praktijk en data, in tegenstelling tot puur theoretisch redeneren. In onderzoeks- en ontwikkelingsprocessen kan men beginnen met een concept en dit geleidelijk toetsen via tests, resultaten analyseren en vervolgens aanpassen. Soms wordt de term ook informeel gebruikt om aan te geven dat men nog geen definitieve oplossing heeft, maar een stap-voor-stap leer- en aanpassingsproces volgt.

Voorbeelden: De onderzoekers voerden proefgewijze testen uit om de prestaties van het prototype te bepalen. Het team werkte aan een proefgewijze verbetercyclus waarbij de algoritmes na elke test werden geoptimaliseerd.

Zie ook: empirisch, experimenteel, iteratief.