prawnik

Prawnik to ogólny termin używany w języku polskim na osobę zajmującą się prawem. W potocznym ujęciu oznacza osobę z wykształceniem prawniczym, która może świadczyć usługi prawne. W praktyce zakres uprawnień i obowiązków zależy od posiadanych kwalifikacji, licencji zawodowej i przynależności do odpowiedniej izby.

W Polsce istnieją dwie główne grupy zawodowe uprawnione do wykonywania zawodu prawnika przed sądami: adwokat i radca prawny. Obie grupy mogą reprezentować klientów w postępowaniach cywilnych, karnych i administracyjnych; notariusz to odrębny zawód. Prawnik zatrudniony w firmie lub instytucji może pełnić funkcję doradczą w charakterze in-house counsel, bez uprawnień do występowania przed sądem.

Ścieżka kształcenia na adwokata lub radcę prawnego obejmuje ukończenie studiów magister prawa, a następnie praktykę zawodową (aplikacja adwokacka lub aplikacja radcowska) oraz zdanie odpowiedniego egzaminu (egzamin adwokacki lub radcowski). Po zdobyciu licencji kandydat może być wpisany do izby adwokackiej lub izby radcowskiej i wykonywać zawód.

Duties (słownikowe określenie): Prawnicy doradzają w sprawach prawnych, opracowują i interpretują umowy, prowadzą analizy prawne, reprezentują klientów w postępowaniach, a także prowadzą negocjacje i sporządzają pisma procesowe.

Uwagi terminologiczne: Termin „prawnik” bywa używany także w sposób ogólny dla osób z wykształceniem prawniczym pracujących w sektorze prywatnym lub publicznym, niekoniecznie z uprawnieniami adwokackimi lub radcowskimi.