poliesterów

Poliestery to grupa polimerów chemicznych zawierających w łańcuchu estrowe wiązania (-CO-O-CO-). Są najczęściej polimerami termoplastycznymi, choć występują także poliestry używane jako żywice duroplastowe w kompozytach. Właściwości poliesterów zależą od doboru monomerów (dioli i kwasów dikarboksylowych) oraz długości łańcucha powtórzeniowego, co wpływa na wytrzymałość, sztywność i odporność chemiczną.

Sposób ich syntezy to głównie polikondensacja dioli i kwasów dikarboksylowych, czasem transesteryfikacja. Najważniejszym poliestrem przemysłowym jest PET (politereftalan etylenu), wytwarzany najczęściej przez kondensację tereftalanu z glikolem etylenowym. Inne powszechnie stosowane poliestry to PBT oraz PLA (polilaktyd), będący poliestrem alifatycznym wytwarzanym z kwasu mlekowego. Istnieją także poliestry nienasycone używane w żywicach do wzmocnionych kompozytów.

Właściwości typowe obejmują dobrą wytrzymałość mechaniczną, wysoką odporność na chemikalia i stosunkowo dobrą stabilność termiczną, a także łatwość obróbki termicznej. Zastosowania obejmują opakowania (np. butelki PET), włókna tekstylne, filmy oraz żywice do kompozytów i powłoki. W kontekście środowiska coraz większą uwagę przykłada się do recyklingu poliesterów: PET jest szeroko poddawany recyklingowi mechanicznemu i chemicznemu, a niektóre biopolisty, takie jak PLA, projektuje się do biodegradacji w warunkach przemysłowego kompostowania.