kompozytach

Kompozyty, zwane potocznie kompozytami, to materiały złożone z dwóch lub więcej składników, które zachowują odrębność chemiczną i fizyczną, ale współdziałają, tworząc cechy nieosiągalne dla poszczególnych części. Podstawowym układem jest matryca (na przykład polimerowa, metalowa lub ceramiczna) oraz wzmocnienie, którym najczęściej są włókna lub cząstki. Dzięki temu kompozyty mogą łączyć lekkość z wysoką wytrzymałością oraz sztywnością.

Najważniejsze grupy to kompozyty polimerowe z matrycą polimerową (PMC), ceramiczne (CMC) i metalowe (MMC). Wzmocnienie stanowią najczęściej włókna szklane, węglowe, aramidowe oraz naturalne włókna roślinne. Właściwości kompozytów są silnie zależne od kierunkowości włókien i jakości interfejsu między matrycą a wzmocnieniem.

Zalety obejmują wysoką wytrzymałość w stosunku do masy, dużą sztywność, wysoką odporność na korozję i możliwość projektowania właściwości w zależności od zastosowania. Do ograniczeń należą koszt produkcji, skomplikowane procesy formowania, podatność na mikrouszady i wyzwania związane z recyklingiem.

Wytwarzanie obejmuje procesy laminowania, formowania wtryskowego, filament winding, impregnację i techniki RTM (resin transfer molding) oraz autoklawizację. Zastosowania obejmują lotnictwo i kosmonautykę, motoryzację, sport, budownictwo i energetykę. Kompozyty odgrywają kluczową rolę w projektowaniu lekkich, wytrzymałych struktur.