duroplastowe

Duroplastowe tworzywa sztuczne, zwane także duroplastami, to grupa polimerów thermosetting. Po procesie utwardzania tworzą trwałą sieć chemiczną, która nie topi się ani nie rozpuszcza przy normalnych temperaturach. Struktura sieciowa zapewnia wysoką sztywność, twardość i dobre właściwości izolacyjne, a także odporność na chemikalia i temperaturę. Wadą jest ograniczona zdolność do ponownego przetwarzania – po utwardzeniu nie można ich łatwo przetopować i przetworzyć ponownie.

Produkcja duroplastów polega na reakcji sieciowania, zwykle kondensacyjnego lub addycyjnego, między dwoma lub więcej składnikami. Do klasycznych przykładów należą resiny fenolowo-formaldehydowe (bakelit), resiny melaminowo-formaldehydowe oraz epoksydowe po utwardzeniu. Czasem stosuje się także poliesterowe układy utwardzane, a także materiały na bazie urethanów. Duroplastowe często wykorzystuje się do produkcji laminatów wzmacnianych włóknem, które znajdują zastosowanie w przemyśle motoryzacyjnym, elektronice i ochronie powierzchni.

Zastosowania duroplastów obejmują obudowy elektroniki, elementy samochodowe, płyty laminatowe i narzędziowe, a także różnego rodzaju powłoki ochronne. Dzięki wysokiej trwałości termicznej i chemicznej są cenione w zastosowaniach wymagających stabilności.

Środowiskowo, duroplasty stanowią wyzwanie dla recyclingu: po utwardzeniu nie ulegają łatwo ponownemu przetworzeniu i składowanie lub spalanie generuje ryzyko emisji związków organicznych. Rozwój recyklingu i alternatywnych, bardziej zrównoważonych systemów przetwarzania pozostaje obszarem badań.