normatywnoprawnej

Normatywnoprawnej to forma dotycząca normatywnoprawnego wymiaru rzeczywistości, czyli aspektów prawa opartych na normach i porządku prawnych. Termin ten pochodzi od połączenia słów normatywny i prawny i jest używany w polskich pracach z zakresu prawa, teorii prawa i nauk pokrewnych. W praktyce odnosi się do sfery, w której normy prawne określają obowiązki, uprawnienia i zasady postępowania, a także wiążące reguły ich tworzenia, interpretacji i stosowania.

Zakres normatywnoprawny obejmuje źródła prawa (ustawy, rozporządzenia, akty normatywne), mechanizmy legitymizacji norm, hierarchię aktów oraz procedury wykładni i stosowania prawa. W analizach normatywnoprawnych rozróżnia się często między samymi normami a ich faktycznym wykonaniem czy skutecznością w praktyce. Celem takich badań jest zrozumienie, jak system prawny funkcjonuje, jak normy uzyskują moc obowiązywania i jak są egzekwowane.

W praktyce termin ten znajduje zastosowanie w kontekście takich zagadnień jak legitymacja władzy ustawodawczej, prawidłowa wykładnia norm prawnych, zgodność aktów z konstytucją oraz ocena spójności i spójności porządku prawnego. Normatywnoprawna analiza często łączy się z pytaniami o zasadność norm, ich zakres stosowania i sposób rozstrzygania konfliktów norm.

See also: norma prawna, porządek prawny, teoria prawa, wykładnia prawa.