nafnorðavegur

Nafnorðavegur er hugtak í íslenskukennslu sem notað er til að lýsa þeirri leið nafna í málfræði og orðmyndun. Hann gefur myndlíkingu af hvernig nafnorð breytist í formi og í hlutverkum innan setninga, til dæmis hvernig þau fylgja tölu og falli, how they relate to definite and indefinite forms, og hvernig þau samþætta lýsingarorð, eignarfornöfn og samsetningar. Markmiðið er að gera nemendum kleift að spyrja spurningar um notkun nafna og sjá fyrir sér hvernig þær breytingar hafa áhrif á merkingu og kvikni setningar.

Uppruni og orðaður eiginlega samsetning. Nafnorðavegur er samsett orð af naf-, nafnorð og vegur, notuð sem myndlíking fyrir „leið“ sem nafnorð ganga um í málnotkun. Hugtakið lætur sem í klassískri bókmenntagreiningu eða málvísindalegum texta, og það er oft kynnt í upphafi grunnskólakennslu eða framhaldsskólakerfis sem rótgróin tæki til að sporna við ruglingi um beygingu og samhengi.

Notkun. Nafnorðavegur er oft notaður í æfingabókum og kennslum rafrænum verkfærum til að sýna til lengri eða skemmri leið: fra óákveðnu eintölu yfir í ákveðið eintölu, úr eintölu í fleirtölu, notkun með lýsingarorðum og samsetningum, og hvernig nafnorð taka þátt í setningunni sem frumlag eða aukal, meðal annars. Hann hjálpar nemendum að túlka merkingu og orðiðgildi með kerfisbærri nálgun.

See also: Nafnorð, beyging, fall, tölu.