mótefnasvari

Mótefnasvari eru hluti af adaptífa ónæmiskerfinu og lýsa því hvernig líkaminn myndar mótefni til að binda og útiloka efni sem vekja ónæmisviðbrögð. Aðalhveinar eru B-frumur sem taka upp og þekkja mótefnisþætti, framleiða plasmafrumur sem seyta mótefnum og mynda minnis-B-frumur sem geyma þekkingu til framtíðar.

Ferlið felur í sér að nafnlausar B-frumur (nafnfrumur) nema efnið og krefjast samvinnu við T-hjálparfrumur. Þetta leiðir til virkjunar mótefnisframleiðslu, myndunar í kjötkirtlum (germen centers) og að lokum mismunandi mótefnisgerða (t.d. IgM, IgG, IgA, IgE). Í germinal centers gerast stökkbreytingar í mótefnisgenum sem auka gæði og breytileika mótefna (afleiða af somatic hypermutation og class switch recombination). Eftir þessa endurskipulagningu dreifast plasmafrumur og minnis-B-frumur um líkamann.

Mótefni hafa fjölmargar hlutverk, þar á meðal beina bindingu við mótefnið til að útiloka efnið, aukna fluorit viðgerða, neutralization (óstöðvun), og virkni með komplementkerfinu og uppbyggingu á átöppun. Helstu gerðir mótefna eru IgM og IgG, sem oft sýna skipan í tíma, þar sem IgM kemur fyrst, og IgG verður aðal mótefnið í langvarandi varnir. IgA og IgE gegna einnig hlutverkum í slímveggjum og örveruvörnum.

Sérstakur mikilvægi mótefnasvars liggur í bólusetningum sem tilgangi er að vekja sterk og langvarandi mótefnisviðbrögð með minnissvari. Eftir sýkingu eða sprautu fer mótefnasvari oft hraðar og áreiðanlegar, með hærri beingarstyrk og aukinni færni mótefna til að veita vörn. Mælingar á mótefnasvari eru t.a.m. serólógísk próf og næmi til að meta fjölda og gæði mótefna sem sock. Sólin áhrif fari eftir aldri, heilsufari og ónæmisglöpum.